Aşk, Çocuk ve Allah
Dağlarca öksüz, sultanın titreyen çorap kaplı ayaklarında
Minicik eller miydi kalemleri tutarken uyuyan
Üşüyen şehzade dudağında çocuk ve Allah
Bitimsiz çalan zilin sabahında cansız tınısın sen
Ruhum takıldı mavi önlüklü iki ninni sultana
Aşkın yaşı banklar üstünde daha tek basamaklı
Sevmeye başladım, İçinde sen olunca sonbaharı
İlk söz, sabahı taşıyan güneş kadar sıcaktı.
Bir gün sinekleri gibi bizim sevdamız
Seni beklediğim dehliz karanlık, sokak ıssız
Ölümsüz yıllar değil, senle çılgın bir gün yaşamak
Tek kanat çırpmada dünyayı durdurmak
Yalnız kanatlarda yaşayan ince rüzgâr
Dalgalansın kancalar kurtulsun sayhalar
Acı çekmeyi mi seviyoruz yoksa beklemeyi mi?
Gelip uğrayanı kalmamış ıssız limanlardan alınmayı mı?
Her umut ikliminde başı eğik heybesi boş dönüyordum
Bahtıma iki kelime düşüyordu gel-git
Gönlündeki fırtınaları aralayan la-şey
Anla ki heybende değil kâinat
Marifet, söylenmeden Sinan’ın kubbelerinde
Boğazda gerdanlaşan Mihrimah olmaktı
http://onuncukoysakinleri.com/ask-cocuk-ve-allah/
RESİMLER
Kelebeğin Rüyası
.jpg)
Hiç yorum yok: