reklam

Manşet

ÖZGECAN ASLAN ŞİİRİ ( GURBET ELDE AĞLAMA GÖZLERİM )

Yazar Unknown 10 Nisan 2015 Cuma 0 yorum



#ÖzgeCanAslan Şiiri
GURBET ELDE AĞLAMA GÖZLERİM
~Kızın, Anneye babaya seslenişi ~
“Bir ateş olup yaksa da gidişimiz
Ölüm toplasa da karanfilleri”
Gurbet elde, aşk yolunda Firdevs muştusu
Cennet arar iken şahadete düş olduk
Güzelliğimiz elif elif yükseliyor semaya



Görmeden üşüdüğüm sonbahar rüzgârları
Sararan ölümün, büyüğü sarınca servileri
İnce dallarından anneler babalar dökülür 
Geride kalmamış sizinle yaşananlar
An be an sizinleyim, burada yanı başınızda
Duyuyor musunuz?

~Babanın, Kızına seslenişi ~
Aralanmıyor göz kapaklarım hasretinden
Rengi uçmuş gitmiş benzimin
Kuşburnu tüten tüm hayallerim sensiz
Yaşlı gözlerim sana avuç açıyor 
Gerçek mi serap mı, hayalin ötede
Boşluğu kucaklıyor, açılıp kapanıyor kollarım 

Bir eski Anadolu türküsü çalarken
Buğu buğu olmuş gözler, yorgun
Hüzün yakışıyor, ebetlik düşüncelerle bekleşirken
Acılardan arta kalan insanlık bedenimde 
Artık yorgun 

İhtiyar bedenim, ölmeden bir bahar yaşayacak mı? Bilmem
Cemre beklentim ne suya, ne toprağa nede havaya
Gönlümün gülü! Gidişin cemreyi bekletecek mi? Onu da bilmem
Gönülleri ıslatacak yağmurdan bahset bana
Yazıyorum sana; senden haber yok 
Ne soruya ne de cevaplara 

Tahammül edip mühlet sınırlarını aşınca
Hakikat gamzeden katreler ayazda döküldü birer birer 
Özgecan’nın melek gelinliğinde sümeyralar şehit olurken 
Hüznünde, isyan dehlizinde; ne amir ne de emir kesilen… 
Muammer bir kul yetim anan, öksüz baban 
Uykusuz gecelerde bana vakit yetmiyor
Apansız gidişinin ardından kaç zamandır uyumuyorum, 
Vurgun yenilen rahat döşekte batıyor
Dudaklarda senin türkün ‘’gurbet elde ağlama gözlerim’’
Hasretin, hasretin ana kucağında ayrılan çocuk misali
Demir olsa erirdi toprak olduk dayandık 
Ah ciğerparem!
 -Hakkı AYTAÇ-


Hiç yorum yok:

RESİMLER

RESİMLER
Kelebeğin Rüyası